Φέτος το καλοκαίρι είχαμε την τιμή να συμμετέχουμε σε μια υπέροχη έκθεση τοπικών παραδοσιακών προϊόντων στην Λίμνη της Εύβοιας, προωθώντας τα μελισσοκομικά προϊόντα μας σε έναν τόπο με βαθιά παράδοση και ανεπανάληπτη φιλοξενία. Οι άνθρωποι εκεί μας υποδέχτηκαν με ανοιχτή αγκαλιά, προσφέροντάς μας όχι μόνο τον χώρο αλλά και τη ζεστασιά τους. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς για την υποστήριξή τους και για την ευκαιρία να μοιραστούμε τα προϊόντα και το μεράκι μας μαζί τους.
Παράλληλα, ακριβώς απέναντι, συναντήσαμε μια βαθιά συγκινητική και εμπνευσμένη καλλιτεχνική έκθεση, που μας άγγιξε με τρόπο που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Ένας καλλιτέχνης, πυρόπληκτος ο ίδιος, ο Αντώνης Μορφόγλου, πήρε ό,τι απέμεινε από τα καμένα δέντρα του τόπου του και τα μεταμόρφωσε σε γλυπτά που αφηγούνται μια συγκλονιστική ιστορία. Οι κορμοί των δέντρων, άλλοτε σύμβολα ζωής και δύναμης, τώρα στέκονταν μπροστά μας σαν θρηνητικές φιγούρες, σχεδόν ανθρώπινες, που με σιωπηλό μεγαλείο μιλούσαν για την καταστροφή. Ήταν σαν η ίδια η φύση, μέσω αυτών των γλυπτών, να εξέφραζε την απόγνωση αλλά και την ελπίδα της για αναγέννηση.
Ο καλλιτέχνης μάς υπενθύμισε πόσο εύθραυστη είναι η σχέση μας με το περιβάλλον και πόσο αναγκαίο είναι να το προστατεύουμε. Μετουσίωσε την καταστροφή σε τέχνη, όχι μόνο για να θρηνήσει την απώλεια, αλλά για να μας αφυπνίσει. Μέσα από τα έργα του, δεν είδαμε απλώς καμένα ξύλα, αλλά την ψυχή του δάσους που ζητά να την ακούσουμε, να την φροντίσουμε, να την προστατεύσουμε. Ήταν μια βαθιά καλλιτεχνική διαμαρτυρία, μια έκκληση να επανασυνδεθούμε με τη φύση πριν να είναι αργά.
Ευχαριστούμε από καρδιάς τους ανθρώπους της Λίμνης για την φιλοξενία τους και τη δυνατότητα να γίνουμε μέρος μιας τόσο σημαντικής έκθεσης. Φεύγουμε με πολλές σκέψεις και έμπνευση, και ευχόμαστε οι δράσεις να βοηθήσουν στη συνειδητοποίηση της ανάγκης για προστασία και αναγέννηση, τόσο της φύσης όσο και της ψυχής μας.
