Μελισσοπεριπέτειες εν μέσω καλοκαιρού!
Η άνοιξη ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για μια πολύ δυνατή μελισσοκομική χρονιά με τις ελπίδες μας να φτάσουμε σε καλούς τρύγους με ποιοτικά μέλια. Εν μέσω της πανδημίας και με τις δυσκολίες της καθημερινότητας που όλοι αντιμετωπίζαμε, αναζητούσαμε τρόπους να αναπτύξουμε δυνατά και υγιή μελίσσια ώστε να εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις βροχές στις αρχές της άνοιξης. Πράγματι τα μελίσσια μπήκαν στην άνοιξη με πολύ όρεξη για δουλειά ώστε να φτάσουμε στα μέσα Απριλίου όπου και ξεκίνησαν οι πρώτες βροχές. Οι βροχές ήταν δυνατές και τα μελίσσια αντιμετώπισαν κατά σειρά τα “κλεισίματα” του καιρού που κράτησαν μια βδομάδα, διαδοχικά 3 με 4 μέρες πάλι καλοκαιρία και μετά πτώση της θερμοκρασίας σε χειμερινά επίπεδα όπου ανέκοψαν τις εργασίες των μελισσών.
Έπειτα πάλι βροχές. Δεν έλειψαν οι σμηνουργίες που ήταν έντονες φέτος. Στα μέσα Μαίου ταξιδέψαμε τα μελίσσια σε δύο μελισσοκομεία στα ελατοδάση όπου τα σημάδια ήταν πολύ καλά. Στην αρχή δούλευαν καλά το καρκαλέτσι, έπειτα φάνηκε ο κόμπος και μετά αρκετή φούσκα. Ξανά τα μελίσσια με τη βοήθεια της ανοιξιάτικης βουνίσιας χορτονομής έφερναν γύρες και μέλια, αλλά όχι σε τέτοιο επίπεδο ώστε να μιλήσουμε για καλό ελατίσιο τρύγο. Ωστόσο τα μελίσσια κρατήθηκαν σε δυνατό καλό επίπεδο. Έμειναν στα βουνά μέχρι το πέρας της μελιτοσυλλογής. Ακολούθησε μεταφορά στην κύρια ανθοφορία για τα μέρη που τα ταξιδεύουμε, δηλαδή στα θυμάρια. Έγινε ο πρώτος τρύγος και συνεχίζουν (για πρώτη φορά φέτος) με σύμμαχο τον καιρό πηγαίνοντας για τον δεύτερο.
Ακολουθεί ένα μικρό φωτογραφικό λεύκωμα, με τις μελισσοπεριπέτειες να συνεχίζονται, για όλα αυτά που προηγήθηκαν!
Με την ελπίδα ότι οι κόποι μας θα ανταμειφθούν συνεχίζουμε το κυνήγι του μελιού ταξιδεύοντας σε όλες τις ανθοφορίες της Εύβοιας!
